Dyrektywa w sprawie sygnalistów – czego możemy się spodziewać?

Szanowni Państwo,

W dniu 25 stycznia 2019 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła stanowisko w sprawie dyrektywy w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. W najbliższym czasie zaczną się trójstronne rozmowy z Parlamentem, który swoje stanowisko przyjął w grudniu 2018 r.

Przedkładając Państwu niniejszą informację, chcielibyśmy zwrócić Państwa uwagę na najbardziej doniosłe zmiany i wymogi, będące konsekwencją wejścia w życie planowanej dyrektywy. Niniejszy dokument ma charakter jedynie informacyjny, dlatego też Kancelaria pozostaje w gotowości poszerzenia i rozwinięcia analizy poszczególnych fragmentów lub całości projektu dyrektywy.

W porównaniu do wcześniejszego testu dyrektywy Rada zaproponowała następujące zmiany:

  1. W pierwszej kolejności sygnaliści będą korzystać z wewnętrznego kanału zawiadomień obowiązującego w organizacji, dopiero po wyczerpaniu tego kanału będą mogli skorzystać z kanałów zewnętrznych, dopiero po tym informacje będą mogli ogłosić publicznie. (wyjątkiem od przedstawionej kolejności jest np. oczywiste lub bezpośrednie zagrożenie dla interesu publicznego)
  2. Ochroną objęci będą nie tylko pracownicy, ale również wolontariusze i stażyści, udziałowcy, kandydaci do pracy itp.
  3. Państwa członkowskie w zakresie zewnętrznych kanałów oraz firmy w ramach wewnętrznych będą zobowiązane do udzielenia sygnalistom informacji o podjętych działaniach w ciągu 3 miesięcy od otrzymania zawiadomienia lub 6 miesięcy dla kanałów zewnętrznych w wyjątkowych sytuacjach.
  4. Dodano postanowienia dotyczące warunków jakie muszą zostać spełnione przez osobę, która będzie oczekiwała ochrony w razie ujawnienia informacji publicznie.
  5. Zgodnie z przyjętym tekstem dyrektywy będzie ona obejmowała następujące dziedziny: zamówienia publiczne; usługi finansowe, zapobieganie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu; bezpieczeństwo produktu; bezpieczeństwo transportu; ochrona środowiska; ochrona przed promieniowaniem i bezpieczeństwo jądrowe; bezpieczeństwo żywności i pasz, zdrowie i dobrostan zwierząt; zdrowie publiczne; ochrona konsumenta; ochrona prywatności i danych osobowych oraz bezpieczeństwo sieci i systemy informacyjne.

Dodatkowo, dyrektywa w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii przewiduje:

  1. Wprowadzenie definicji naruszenia, informacji o naruszeniach, sprawozdania, sprawozdawczości wewnętrznej i zewnętrznej, publicznego ujawnienia, osoby zgłaszającej, odwetu, follow-up, informacji zwrotnej.
  2. Obowiązek wprowadzenia kanałów wewnętrznych (na piśmie, ustnie lub telefonicznie, fizyczne spotkanie) i procedur dotyczących sprawozdawczości wewnętrznej i działań następczych w odniesieniu do naruszeń.
  3. Obowiązek stosowania jej do osób zgłaszających pracujących w sektorze prywatnym lub publicznym, którzy uzyskali informacje o naruszeniach w kontekście związanym z pracą, w tym co najmniej następujący: osoby mające status pracownika w rozumieniu art. 45 ust. 1 TFUE, w tym urzędnicy państwowi; osoby posiadające status osób prowadzących działalność na własny rachunek w rozumieniu art. 49 TFEU; akcjonariusze/udziałowcy i osoby należące do zarządu lub organu nadzorczego przedsiębiorstwa, w tym członkowie niewykonawczy, a także wolontariusze i opłacani lub nieodpłatni stażyści; wszelkie osoby pracujące pod nadzorem i kierownictwem kontrahentów, podwykonawcy i dostawcy.
  4. Obowiązek utworzenia bezpiecznych kanałów zgłaszania naruszeń. Kanały te mają powstać zarówno w organizacjach (prywatnych lub publicznych) zatrudniających powyżej 50 pracowników, jak i w organach publicznych. Państwa członkowskie będą miały za zadanie objąć odpowiednią ochroną sygnalistów przed odwetem, poinformować obywateli i wyszkolić urzędników publicznych jak postępować w razie zgłoszenia naruszeń.
  5. Kanały raportowania mogą być obsługiwane wewnętrznie przez wyznaczoną osobę lub dział w tym celu utworzony lub dostarczone zewnętrznie przez stronę trzecią, pod warunkiem że zachowane są odpowiednie zabezpieczenia i spełniają określone wymogi.
  6. Po przeprowadzeniu odpowiedniej oceny ryzyka, biorąc pod uwagę charakter działalności podmiotów i wynikający z tego poziom ryzyka, państwa członkowskie mogą wymagać od osób prawnych posiadających osobowość prawną mniej niż 50 pracowników ustanowienia wewnętrznych kanałów raportowania i procedur.
  7. Obowiązek przechowywania dokumentacji dotyczącej raportów (np. zapis rozmowy telefonicznej).
  8. Obowiązek zachowania poufności.
  9. Zakaz działań odwetowych – dyrektywa wskazuje przykładowe działania odwetowe są to np. zawieszenie, zwolnienie lub inne równoważne środki, degradacja lub wstrzymanie awansu, przeniesienie obowiązków, zmiana lokalizacji miejsca pracy, obniżka płac, zmiana godzin pracy.
  10. Państwa członkowskie będą miały obowiązek ustalenia skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji w stosunku do osób świadomie składających fałszywe raporty lub ujawniających nieprawdziwe informacje publicznie. 
  11. Sankcje będą ustalane bezpośrednio przez Państwa Członkowskie wobec osób fizycznych lub prawnych, które uniemożliwiają lub utrudniają raportowanie, podejmują działania odwetowe wobec osób zgłaszających, postępują dokuczliwie wobec zgłaszających.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *